1 czerwca 1926. Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Marszałek Sejmu Maciej Rataj oznajmił, iż wobec odmowy przyjęcia urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej przez Marszałka Piłsudskiego, Zgromadzenie Narodowe na zasadzie art. 23. Regulaminu zmuszone jest przystąpić do ponownego wyboru Prezydenta. Wezwał członków Zgromadzenia do zgłaszania kandydatów oraz przypomniał, iż w myśl art. 12. Regulaminu Zgromadzenia zgłoszenia muszą być pisemne, poparte przynajmniej przez 50. członków Zgromadzenia.
Zgłoszone zostały nazwiska następujących kandydatów: Adolf Bniński (kandydat Związku Ludowo-Narodowego, Wojewoda poznański), poseł Zygmunt Marek (Przewodniczący Związku Parlamentarnego Polskich Socjalistów) i prz. Ignacy Mościcki.
Głosowało 545. członków Zgromadzenia, oddano 63 nieważne głosy, przeto ważnych kartek oddano 482. „Absolutna większość” stanowiła 242. Adolf Bniński otrzymał 211 głosów, Marek Zygmunt 56, a Ignacy Mościcki 215.
Marszałek Sejmu Maciej Rataj oznajmił, iż wobec powyższego wyniku głosowania musi się odbyć powtórne głosowanie na wszystkich wyżej wymienionych kandydatów w ten sam sposób. Po zamknięciu drugiego głosowania i dwudziestominutowej przerwie na obliczenie oddanych głosów, sekretarz p. Gruetzmacher odczytał wyniki drugiego głosowania. Ignacy Mościcki otrzymał 281 głosów, Adolf Bniński 200, a Zygmunt Marek 1.
Marszałek Rataj oznajmił iż wobec powyższego wyniku głosowania na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej wybrany został Ignacy Mościcki.
Następnie delegacja Zgromadzenia Narodowego w osobach: marszałka Senatu Wojciecha Trąmpczyńskiego, wicemarszałka Sejmu Jana Dębskiego oraz premiera Kazimierza Bartla, udała się na ulicę Czackiego 14 do domu państwa Podoskich – krewnych Mościckiego – u których z wizytą przebywał Elekt.
Trzy dni później, 4 czerwca na Zamku Królewskim Ignacy Mościcki został zaprzysiężony na Prezydenta Rzeczypospolitej i odebrał od Macieja Rataja akt przejęcia władzy.
Podczas uroczystości prezydent Ignacy Mościcki złożył przysięgę:
Przysięgam Bogu Wszechmogącemu w Trójcy Świętej Jedynemu, i ślubuję Tobie, Narodzie Polski, na urzędzie Prezydenta Rzeczypospolitej, który obejmuję, praw Rzeczypospolitej, a przede wszystkim Ustawy Konstytucyjnej święcie przestrzegać i bronić; dobru powszechnemu Narodu ze wszystkich sił służyć; wszelkie zło i niebezpieczeństwo od Państwa czujnie odwracać; godności i mienia polskiego strzec niezachwianie; sprawiedliwość względem wszystkich bez różnicy obywateli za pierwszą mieć sobie cnotę; obowiązkom urzędu i służby poświęcić się niepodzielnie. Tak mi dopomóż Bóg i Święta Syna Jego Męka. Amen
źródło, licencja: Polonijna Agencja Informacyjna, http://pai.media.pl/historia_kultura_artykuly.php?id=1189/